LeineRoebana - Silenzio

Collaboration - Vocal quartet

Marina Cabau

Hannah Tomasini

Gosse van den Berg

Jaap de Kok

Petrus en Pauluskerk Loppersum

SILENZIO, eerder geprezen om zijn "stilmakend mooie beelden" (Theaterkrant), laat zien hoe dans en muziek versmelten tot een gelaagd en indringend geheel. Een unieke ervaring op een bijzondere locatie. Voor ons festival maakt LeineRoebana een speciale locatieversie van SILENZIO waarin de dansers en musici je meenemen op een reis, waarin stilte en beweging in elkaar overvloeien. SILENZIO maakt de wankelbaarheid van de stilte invoelbaar. Wanneer we niet weten wat ons wacht, is stilte oorverdovend. Dreigend of sereen. Het maakt ons kwetsbaar. Hoe die stilte wordt omgezet in muziek – in daverende clusters, in uit niets opduikende harmonieën of verstilde melodieën – is hoorbaar in de muziek voor cello en accordeon. Hoe stilte zich vertaalt in beweging – doorgaand, eruptief, direct emotioneel of visueel complex – belichamen de dansers van LeineRoebana. Het lichaam van de danser wordt één met de adem van de accordeon en de ziel van de cello. In SILENZIO klinken iconische composities voor cello en accordeon van Sofia Gubaidulina, Josquin des Prez, George Crumb en Arvo Pärt en elektronische soundscapes van Dyane Donck.

Over LeineRoebana

Het dansgezelschap van Andrea Leine en Harijono Roebana onderscheidt zich met een eigenzinnige danstaal en de integratie van live muziek. Hun producties combineren hedendaagse dans, tekst, vormgeving en diverse muzikale klanken. Met een open en onderzoekende houding zoeken ze de dialoog met andere culturen en kunstvormen. Ze werkten samen met componisten als Tan Dun, Iwan Gunawan en Kate Moore en musici violiste Liza Ferschtman, gitarist Wiek Hijmans, luitist David Mackor en zangeres Elisabeth Hetherington. Naast theaterproducties creëren ze voorstellingen op bijzondere locaties en festivals zoals Wonderfeel en Oerol.

NRC ★ ★ ★ ★ : “De tijd schrijdt onmerkbaar voort in Silenzio van LeineRoebana, waarin de vertroosting of bedreiging van de stilte wordt omgezet in een waaier van muziek en driftige dansimpulsen.”

De Volkskrant ★ ★ ★ ★ : “Silenzio: speelse drukte tegenover het trage verstrijken van de tijd.”

de Theaterkrant: “(...) er zitten beelden bij die stilmakend mooi zijn. Soms ben je stil omdat je niks wil zeggen, soms omdat je het niet weet. Soms raast alles in je hart en hoofd, en heb je de armen van een ander nodig om rust te kunnen vinden. Met dat gegeven wordt verschillende keren gespeeld.’’